შეცდომებისა და ნაკლოვანებების შესახებ. ნაწილი I

შინაარსი:

უნდა მოველოდეთ თუ არა ღვთის ხალხისაგან შეუცდომლობას?

ადრეული მსახურების ნაკლოვანებები (პირად ქცევებში)

ადრეული მსახურების ნაკლოვანებები (საორგანიზაციო საკითხებში)

ადრეული მსახურების შეცდომები (შეხედულებებში)

I საუკუნის ქრისტიანების მოლოდინები

მამაო ჩვენო

ლოცვა «მამაო ჩვენო» (მათე 6:9–13) – ჩემი ერთ-ერთი უსაყვარლესი ადგილია ბიბლიაში. წარმოუდგენლად ტევადი და ლაკონური, თანაც ამავდროულად ზუსტად ყველაზე მნიშვნელოვანს უყრის თავს. ისაა როგორც რწმენის სიმბოლო, ასევე სიცოცხლის აზრი, ასევე ყველა მცნება და ასევე ადამიანის ღმერთთან ურთიერთობის აღწერა – ყველაფერ იმის კვინტესენცია, რაც ქრისტიანობაში არსებობს. თუ იოანეს 3:16-ს მინიატურულ სახარებას უწოდებენ, მაშინ ლოცვა «მამაო ჩვენო» – ეს მთელი მინიატურული ბიბლიაა.

ბიბლია და ადრეული ქრისტიანები ნათლობაზე

წყალში სრული ჩაძირვა

ზრდასრულების ნათლობა და არა ჩვილების

ნათლობისთვის მზადება

"დიდი ბაბილონი": წყლების შრობის პროცესი მოქმედებაშია

«წყლები, რომლებიც იხილე და რომლებზეც მეძავი ზის, ნიშნავს ხალხებს, ჯგუფებს, ერებსა და ენებს. ათი რქა, შენ რომ იხილე, და მხეცი შეიძულებენ მეძავს, ააწიოკებენ მას და გააშიშვლებენ, მის ხორცს შეჭამენ და მას ცეცხლში დაწვავენ, რადგან ღმერთმა მათ გულებში ჩაუდო, რომ განახორციელონ მისი აზრი, თავიანთი ერთობლივი აზრი, მისცენ სამეფო მხეცს, სანამ ღვთის სიტყვები არ შესრულდება. ქალი კი, შენ რომ იხილე, დიდ ქალაქს ნიშნავს, რომელიც იმეფებს დედამიწის მეფეებზე» (გამოცხადება 17:15-18).


უნდა ვაღიარო, ბიბლიური წინასწარმეტყველების ეს ნაწილი დიდი ხნის განმავლობაში იწვევდა ჩემში გარკვეულ შეკითხვებს. ბიბლიური ცნობის თანახმად, ცრუ რელიგიას საყოველთაო განადგურება ელის. ეს ყველაფერი გასაგებია. მე სხვა რამ არ მესმოდა. ვხედავდი რა, თუ უამრავი ადამიანის ცხოვრებაში რა დიდი მნიშვნელობა აქვს რელიგიას, უნებლიედ კითხვა მებადებოდა: რამ უნდა აღძრას ადამიანთა მასები, შეიცვალონ თავისი შეხედულება ისეთი ავტორიტეტის მქონე წყობის მიმართ, როგორიც რელიგიური სისტემაა? რა გახდებოდა გლობალური ცვლილებების მიზეზი საზოგადოების აზროვნებაში?

ღვთის პატარა სანათები

 

სახლში ვზივარ კუთხეში, წასული ვარ ფიქრებში, კაკუნია, გავიხედე, ვინ დგას ბიბლიით ხელში?

ეს ის არის... ეს ის არის...

არა, ეს მართლმადიდებელი მღვდელი არაა, არც ბაპტისტია, არც ადვენტისტი და არც ქარიზმატი. ისინი არ დააკაკუნებენ თქვენს კარებზე, მათ არ სურთ ხალხის "მოსაბეზრებელი" ქადაგებით შეწუხება. და სწორიცაა, აბა რისი მოყოლა შეუძლიათ მათ ხალხისათვის? ღმერთზე "სამი ერთში", რომელსაც თვითონაც ვერაფერს უგებენ? თუ გაუგებარ უკვდავ სუბსტანციაზე, რომელიც არავის უნახია არც რეალურად და არც ბიბლიაში? ან, იქნებ, ციურ სამოთხეზე, რომელშიც სიკვდილის შემდეგ უნდათ მოხვედრა, მაგრამ ამავდროულად ის ვერ გაუგიათ, მაშინ მიწიერი აღდგომა რაღა საჭირო იქნება? ან იქნებ ცეცხლოვან ჯოჯოხეთზე, სადაც ეშმაკები "მოსიყვარულე" ღმერთის დავალებით მარადიულად აწამებენ ადამიანებს დედამიწის შუაგულში? ან იქნებ იმაზე, რომ ისინი არიან - ის "რჩეულები", რომლებიც ხანდახან, დღესასწაულებზე, სასწაულებს ახდენენ და არაადამიანურ ენებზე საუბრობენ, რომელიც თავადაც კი არ ესმით?

ისინი ბაალს მსხვერპლად ბავშვებს სწირავდნენ (ძველი ქანაანელების რელიგიის შესახებ)

რატომ სურდათ რომაელებს ასე დაჟინებით ქალაქი კართაგენის განადგურება? საბჭოთა კავშირის დროს ისტორიის წიგნები ამასთან დაკავშირებით დუმდნენ... იმის შესახებ, თუ რატომ ანადგურებდნენ ისრაელები ასე სასტიკად ქანაანელთა ქალაქებს, სკოლებში იმ დროს საერთოდ ხმას არ იღებდნენ. რატომ სძულდათ ასე "სასტიკ" ისრაელებს "სიცოცხლის მოყვარული" წარმართები - ქანაანის (პალესტინა) მცხოვრებლები? რატომ სძულდათ ქანაანელები წარმართ რომაელებს? 

იმის შესახებ, რომ ქანაანელები ღმერთ ბაალს ეთაყვანებოდნენ ბიბლიაში იყო ნათქვამი: ეს თაყვანისცემა გახრწნილებასთან და საკულტო პროსტიტუციასთან  (1 მეფეები 14:24), მშობლების მიერ საკუთარი შვილების მსხვერპლად შეწირვასთან (იერემია 19:5) და, ბოლოს, კერპების ამბორთან იყო დაკავშირებული (1 მეფეები 19:18; ოსია 13:2). 

ამის შესახებ ასევე წერს ცნობილი მართლმადიდებელი მქადაგებელი ანდრეი კურაევი სტატიაში "სასტიკია თუ არა ძველი აღთქმა?" მისი წაკითხვა აქ შეგიძლიათ.

ადამიანთა მსხვერპლშეწირვის ფაქტი დამტკიცებული იქნა ირლანდიელი არქეოლოგის რობერტ მაკალისტერის მიერ. წაიკითხეთ თავი სახელწოდებით "დოქტორი მაკალისტერის საშინელი აღმოჩენა" ა.ა. ოპარინის წიგნში: "У разбитых водоёмов. Археологическое исследование книг Исход и Иисуса Навина" (გთავაზობთ ამ თავის თარგმანს).

რატომ გაანადგურა ღმერთმა ქანაანელი ერები?

ნაწყვეტი უეინ ჯეკსონის წიგნიდან "ბიბლიის შესწავლა არქეოლოგიის შუქში"

"როდესაც ისრაელებს ქანაანის მიწა უნდა აეღოთ, უფალმა მათ უბრძანა სრულიად გაენადგურებინათ იმ მიწაზე მცხოვერები ერები და მათ მიმართ არავითარი მოწყალება არ გამოევლინათ (შდ. კანონი 7:1-5). შესაბამისად, როდესაც ისრაელმა, მაგალითად, იერიქონი დაიპყრო, ნათქვამია: «მახვილით გაანადგურეს მთელი ქალაქი, ქალიცა და კაციც, ახალგაზრდაცა და მოხუციც, ხარიც, ცხვარიცა და ვირიც.» (იესო ნავეს ძე 6:21). როგორ უნდა გაიგოს ადამიანმა, რომელიც ბიბლიას გულწრფელად იკვლევს, ეს თითქოსდა ღვთის სიკეთის დარღვევა? 

აბორიგენები

- რატომ ჭამენ აბორიგენები ხელით? - იმიტომ რომ ჩანგლების გარეცხვა ეზარებათ. (ხუმრობა)

ერთხელ, ერთ არც თუ ისე ცივილიზებულ კუნძულთან, სადაც ჯერ ცივილიზაციის სიკეთეებიდან არაფერს არ მიუღწევია , შტორმმა ქაღალდის ფურცელი მიიტანა. ეს რომელიღაცა მოთხრობის ნაწყვეტი გახლდათ. აბორიგენებმა რომლებმაც ის იპოვეს, აბზაც-აბზაც დაიწყეს იმის კითხვა რაც ზედ ეწერა:

"სამზარეულოში მაგიდასთან ბიძია დათო იჯდა, საჭმელს გეახლებოდათ და უსმენდა, თუ როგორ საუბრობდა რადიო იმის შესახებ, რომ ხვალ კარგი ამინდი იქნება."

ქრისტიანებს სიყვარულისთვის არ სცალიათ

ვცდილობ, რომ რაც შეიძლება ნაკლებად ვწერო სხვა რელიგიების ნაკლოვანებებზე, მაგრამ ზოგიერთი რამის გვერდის ავლა უბრალოდ შეუძლებელია. ცოტა ხნის წინ ანტიოქიის საპატრიარქომ იერუსალიმის საპატრიარქოსთან ურთიერთობის «სრული გაწყვეტის» შესახებ გააკეთა განცხადება. ალბათ, ამ უკანასკნელმა რაიმე სერიოზული შეცდომა დაუშვა, იტყვით თქვენ. არა, მიზეზი ასე გამოიყურება: იერუსალიმმა თავისი ეპისკოპოსი დანიშნა ყატარში, ყატარს კი ანტიოქია საკუთარ "კანონიკურ ტერიტორიად" თვლის. 

იმ მართლმადიდებლებისთვის, ვინც გარკვეული არ არის: ანტიოქიისა და იერუსალიმის საპატრიარქოები – მსოფლიო მართლმადიდებელი ეკლესიის ოფიციალური და კანონიკური წევრები არიან, საქართველოს მართლმადიდებელ ეკლესიასთან ერთად. ეს არიან თქვენი ძმები, რომლებმაც ერთმანეთში კონკურირება დაიწყეს ტერიტორიებისა და გავლენის სფეროებისათვის, როგორც ამ ქვეყნიერებაშია მიღებული, და იქამდე "მიკონკურირდნენ" რომ ერთმანეთს ომი გამოუცხადეს. განა არ უნდა უხაროდეთ ქრისტიანებს ის, რომ სადღაც ახალი ეპისკოპოსი გამოჩნდა, თუ ეს ეპისკოპოსი – კარგი ქრისტიანია? არა, შეურიგებელი ბრძოლა მიდის გავლენის სფეროების გამო და სენტიმენტებისათვის არავის სცალია. ეს ხდება ყველაზე მაღალ დონეზე, სრულიად ოფიციალურად. ეს ცალკეული რიგითი მორწმუნეების ცალკეული რიგითი შეცდომები როდია. ეს იგივეა, ვთქვათ, მოციქულ პავლეს რომ განეცხადებინა მოციქულ პეტრესთან ურთიერთობის გაწყვეტის შესახებ, იმის გამო რომ პეტრემ სადღაც "თავისი ეპისკოპოსი" დანიშნა. ბიბლიის მკითხველისთვის ძნელია ასეთი რამის წარმოდგენა, მაგრამ ეს დღევანდელი "საეკლესიო დიპლომატიის" ნორმაა.

წინასწარ განსაზღვრა თუ არა ღმერთმა ჩვენი სიცოცხლის დღეები?

ერთხელ მე უკვე შევეხე წინასწარ განსაზღვრის თემას, როდესაც წიგნ გოდებას 3:37 მუხლს განვიხილავდი. როგორც მე ვწერდი, ეს მონაკვეთი დიდი ხნის განმავლობაში არ ჯდებოდა ღვთის პიროვნების შესახებ ჩემს წარმოდგენაში, რომლიც სრულიად ბიბლიაზეა დაფუძნებული, სანამ უფრო ზუსტ თარგმანებს არ მივმართე. ასეთმა გამოკვლევამ კიდევ ერთხელ დაადასტურა, რომ ყოვლისშემძლე ღმერთი იეჰოვა წინასწარ არ განსაზღვრავს და წინასწარ არ განჭვრეტს აბსოლუტურად ყველა მოვლენას, რაც მსოფლიოში ხდება. [1]

"განკურნებანი": წმინდა სულით მიღებული ძღვენი თუ ცდომილება?

«ძლევამოსილი საქმეები» იესოს სახელით

იესოს სასწაულები: რისთვის?

ღვთისგან მომდინარე ნიჭები შეწყდა

ვინ დგას «ძლევამოსილი საქმეების» უკან?

როგორ ამოვიცნოთ?

სინამდვილეში განკურნებებია?

დასკვნა

მე მინახია მორწმუნე ადამიანები, რომელთა რწმენის სიმტკიცეც დაფუძნებულია მხოლოდ "სასწაულებისა" და "განკურნებების" შესახებ მონაყოლ ამბებზე, რომლებიც ვიღაცეებს ოდესღაც გადახდათ მათი რელიგიური ლიდერების ღვთისმსახურებისას. «რას ლაპარაკობ? – გაკვირვებულები ამბობენ ისინი, - განა შეიძლება ყოველივე ეს ღვთის ძალის გარეშე ხდებოდეს? განა ეს, ჩემი ეკლესიის მიმართ ღვთის კეთილგანწყობის მტკიცებულება არაა?»

კარგი კითხვაა, დამეთანხმებით. ერთის მხრივ, ჭეშმარიტ ქრისტიანებს სჯერათ ბიბლიაში ჩაწერილი სიტყვების იმის შესახებ, რომ სასწაულებრივი ძღვენები, რომლებიც ხშირი იყო I საუკუნეში, «შეწყდება» და «გაუქმდება» (1 კორინთელები 13:8-10). მეორეს მხრივ კი, ჩვენ სულ უფრო ხშირად გვესმის რაღაც «სასწაულებრივი განკურნებების» შესახებ, რომლებსაც ეკლესიების გამოჩენილი ლიდერები ახდენენ საკუთარ რელიგიურ «შოუებზე». საუბრობენ «უამრავ» განკურნებებზე და გამოჯანმრთელებაზე, თანაც, ზოგჯერ ისეთებზეც კი, რომლებიც არანაირად არ ექვემდებარებოდნენ სამედიცინო მეთოდებით მკურნალობას. თითქოსდა, მართლაც სასწაულია! ან, იქნებ, მოციქულთა პერიოდის სასწაულებრივი ძალა დღემდე აგრძელებს მოქმედებას?

მოქმედება, და არა თავშეკავება

ადრეც დავწერე იმის შესახებ, რომ გარკვეული გაგებით ქრისტიანობაში მხოლოდ ორი მცნება არსებობს და არა ათი, როგორც ხშირად მიაჩნიათ:

„მოძღვარო, რომელია უდიდესი მცნება კანონში?“ მან უთხრა: «„გიყვარდეს იეჰოვა, შენი ღმერთი, მთელი გულით, მთელი სულით და მთელი გონებით“. ეს არის პირველი და უდიდესი მცნება. მეორე ამის მსგავსია: „მოყვასი საკუთარი თავივით გიყვარდეს“. ამ ორ მცნებაზეა დაფუძნებული მთელი კანონი და წინასწარმეტყველთა წიგნები». (მათე 22:36–40).

იონას ნიშანი. რომელ დღეს გააკრეს ბოძზე იესო?

ტრადიციულად მიიჩნევა, რომ იესო პარასკევს ეწამა და მოკვდა. ზუსტად აქედან მომდინარეობს სააღდგომო პარასკევის სახელწოდებაც - "დიდი (წითელი) პარასკევი". ფაქტიურად ყველა ადრეული ქრისტიანი, და ყველა გნოსტიკოსიც კი ერთი აზრისანი იყვნენ ამ საკითხში - წარმოუდგენელი ერთსულოვნებაა, თუ იმ დაპირისპირებებს გავითვალისწინებთ, რომლებიც ქრისტიანობაში ბობოქრობდა II საუკუნიდან მოყოლებული.

მხოლოდ სულ მცირე ხნის წინ დაიწყეს ცალკეულმა მკვლევარებმა სხვა ვერსიების წამოყენება, მაგალითად, რომ იესო ოთხშაბათს გააკრეს ბოძზე. ასეთი შეხედულების მხარდამჭერები იესოს სიტყვების ბუკვალური გაგებიდან გამომდინარეობენ: "როგორც იონა იყო დიდი თევზის მუცელში სამი დღე და სამი ღამე, ასევე კაცის ძე იქნება სამ დღესა და სამ ღამეს დედამიწის გულში". (მათე 12:40) მათი აზრით, ქრისტეს სიკვდილიდან მის აღდგომამდე უნდა გასულიყო ზუსტად 72 საათი - წინააღმდეგ შემთხვევაში იესო ცრუწინასწარმეტყველი აღმოჩნდებოდა. მაგრამ ღირს კი ასეთი პედანტურები ვიყოთ?

სამშობლოს დაცვა ძველ აღთქმაში? ყურადღებით წავიკითხოთ

ომსა და «სამშობლოს დაცვას» ხშირად ძველი აღთქმით ამართლებენ. მისი ყურადღებით წაკითხვისას იოლი შესამჩნევია, თუ რამდენად უსაფუძვლოა ასეთი არგუმენტები. ომებს, რომლებსაც ძველი ისრაელიანები აწარმოებდნენ, ძალიან ცოტა რამ აქვთ საერთო თანამედროვე ომებთან. დავიწყოთ იქიდან, რომ ყველა ეს ომები პირველ რიგში ღმერთის ომები იყო, რომელიც თავისი ერისათვის იბრძოდა: (ყველა ბიბლიური მუხლი მოყვანილია საპატრიარქოს გამოცემიდან)

წმინდანთა კურორტი თუ ცოდვილთა სამკურნალო დაწესებულება?

თქვენთვის რას წარმოადგენს კრება?

«ეს როგორი ქრისტიანები არიან?! მათ ხომ უამრავი ნაკლოვანებები აქვთ!»

არასრულყოფილების მეშვეობით სწავლება?

მაგრამ, თუ უსამართლოდ მომექცნენ?

არ მინდა სწავლა!

თქვენთვის რას წარმოადგენს კრება?

  ერთხელ მშვენიერი აზრი მოვისმინე იმასთან დაკავშირებით, თუ როგორ შეიძლება დროთა განმავლობაში, იმ ადამიანს ვინც ჭეშმარიტება მიიღო, ჩამოუყალიბდეს გაგება, მის ცხოვრებაში ქრისტიანული კრების როლის შესახებ.

  სულ თავიდან, როდესაც ბიბლიას ეს ესაა გავეცანით, მრავალი ჩვენგანი კრებას აღიქვავდა, ძირითადად, როგორც მადლიან და გამამხნევებელ ადგილს, სადაც შეგვეძლო გავქცეოდით დამთრგინველ ცხოვრებისეულ საზრუნავსა და ფიქრებს და გვეპოვა კარგი და სულიერად აღმშენებელი ურთიერთობა და მეგობრები. და კრების მიმართ ასეთი დამოკიდებულება, რაღა თქმა უნდა, სწორი იყო. ამასვე აღნიშნავს ასევე ბიბლიაც «რა კარგია და რა სასიამოვნო, ერთად რომ ცხოვრობენ ძმები ერთობაში!» (ფსალმუნი 133:1; შეადარეთ ესაია 66:10-14).

რატომ არ მინდა მართლმადიდებელი ვიყო...

არცთუ იშვიათად ისმის საეკლესიო აქტივისტების მხრიდან გულისტკივილი იმის შესახებ, რომ იეჰოვას მოწმეებს სურვილი არ აქვთ მართლმადიდებლური მრწამსი მიიღონ და ორთოდოქსული მრევლის რიგებში გაერთიანდნენ. მათი მსჯელობის თანახმად, მოწმეების ამგვარი კატეგორიული უარის მთავარ მიზეზს, ამ უკანასკნელთაგან «მართლმადიდებლური რწმენის განსაკუთრებული სილამაზის», «ღვთის ძიების სიღრმისეული გამოცდილებისა» და «სულზე მზრუნველობის ძალის» ჩაუწვდომლობაა, რომელიც ამ რელიგიაში დევს. მათი აზრით, მოწმეები მეტ ყურადღებას რომ ავლენდნენ მართლმადიდებლობის მიმართ, მათ წინაშე ყველა მისი უპირატესობები გაიხსნებოდა.  

რწმენაზე აგებული ბიზნესი

უნდა ემსახურებოდეს თუ არა ჭეშმარიტი თაყვანისმცემლობა კომერციულ მიზნებს?

შეუძლია თუ არა ჭეშმარიტ თაყვანისმცემლობას დაადგინოს ან გააკონტროლოს ადამიანების მიერ შეწირული თანხების რაოდენობა?

შეუძლიათ თუ არა მწყემსებს, საკუთარი მდიდრული ცხოვრების მოწყობა სხვა ქრისტიანების მიერ შეწირული თანხების ხარჯზე?

(მიქა 3:11; მათე 6:19-21; 10:8; 2 კორინთელები 9:7; ეფესოელები 4:28; 1 თესალონიკელები 2:9; 4:11,12; 2 თესალონიკელები 3:7-12; 1 ტიმოთე 6:5; იაკობი 2:1-4; 5:1-3; გამოცხადება 18:3,7).

ჭეშმარიტება «უსასყიდლოდ» თუ ფულის სანაცვლოდ?

შესაწირავის ბიბლიური პრინციპი

ინდულგენცია

მეათედი

საეკლესიო ბიზნესი

კეთილდღეობის სასიხარულო ცნობა

მწყემსები რომლებიც მდიდრდებიან

იეჰოვას მოწმეების მაგალითი

                   ჭეშმარიტება «უსასყიდლოდ» თუ ფულის სანაცვლოდ?

  «ჰეი, მწყურვალნო, მოდით წყალთან! უფულოებო, მოდით, იყიდეთ და ჭამეთ! მოდით, უსასყიდლოდ და უფასოდ აიღეთ ღვინო და რძე» (ესაია 55:1).