понедельник, 29 февраля 2016 г.

ცხოვრების შიდა მხარე

ნათარგმნია: www.teonote.ru

ის, რაც სამოქალაქო გაგებით ცხოვრების შიდა მხარედ მიიჩნევა, ზუსტად ესაა ნამდვილი ცხოვრება. (ა. ნ. ივანოვი)
ჩვენი სამყარო და ჩვენი დრო საკვირველია. აქამდე ადამიანებს არასოდეს ჰქონიათ გარშემომყოფი სამყაროს, ღვთის შემოქმედების სასწაულებითა და ადამიანური გენიის შეცნობის ამდენი საშუალება. ჩვენი წინაპრები რომ გაცოცხლლებულიყნენ და ენახათ, თუ როგორ ვცხოვრობთ, ისინი მეორედ დაიხოცებოდნენ - შურისაგან.


მაგრამ მიმოიხედეთ: რა ბევრი ადამიანია ჩვენს გარშემო, რომლებიც უკმაყოფილონი არიან თავისი ცხოვრებით. ისინი უკმაყოფილონი არიან საკუთარი თავით, უკმაყოფილონი არიან საკუთარი ოჯახით, თავისი სამსახურით, მატერიალური მდგომარეობით და მრავალი და მრავალი სხვა რამით. და ეს იმიტომ კი არა, რომ ცოტა აქვთ, არამედ იმიტომ, რომ მათი აზროვნება უკმაყოფილების ვირუსითაა დასნებოვნებული. სამწუხაროდ ადამიანი ისეა მოწყობილი, რომ "სტანდარტულად" ის ცუდს უფრო მალე ამჩნევს, ვიდრე კარგს, იმაზე უფრო მეტად ფიქრობს, თუ რა არ აქვს, ვიდრე იმაზე, რაც უკვე გააჩნია. აი, შეხედეთ ამ სურათს, რას ხედავთ მასზე?


пятница, 26 февраля 2016 г.

საჰაერო ბუშტი

თარგმნილია: www.teonote.ru

ბუშტი ფიქრობდა, რომ მასში სიცოცხლე ჩაჰბერეს. სინამდვილეში კი ის უბრალოდ გაბერეს...
როდესაც ქვეყნიერებას უყურებ, აშკარად ხვდები, რომ მას დიდი დრო აღარ აქვს დარჩენილი, როგორც მინიმუმ იმ სახით მაინც, რომელიც მას დღეს გააჩნია. და ეს მხოლოდ დროის საკითხია. საზოგადოებაში დაძაბულობა იზრდება, პრობლემები სულ უფრო ღრმავდება, ფინანსური კრიზისის ახალი ტალღა არც თუ ისე შორსაა... ამ სიის გაგრძელება ძალიან დიდხანს შეიძლება.
ეს პროცესი ბუშტის გაბერვას გავს: მას თუ გავბერავთ, გავბერავთ, გავბერავთ და გავბერავთ, ადრე თუ გვიან ბუშტი გასკდება. და თუმცა იმის ზუსტად თქმა, თუ კონკრეტულად რომელ მომენტში გასკდება შეუძლებელია, არსებობს იმის სრულიად რეალური მოლოდინი, რომ ეს უეჭველად მოხდება. და ეს დღეს პრაქტიკულად ყველა ადამიანს ესმის. ერთადერთი, რაც მათ ვერაფრით ვერ გაუგიათ, ესაა ის, თუ როგორ შევაჩეროთ ეს პროცესი და საერთოდ რატომ ხდება ის?
Воздушный шарик

понедельник, 22 февраля 2016 г.

ქადაგება თუ ქველმოქმედება?




  სამქადაგებლო საქმიანობაში მონაწილე ქრისტიანებს ხშირად უწევთ ასეთი შეკითხვის მოსმენა: "არ ჯობია ქადაგების მაგივრად იეჰოვას მოწმეები ქველმოქმედებით რომ დაკავდნენ?". შესაძლოა, ზოგიერთ ადამიანს ჰგონია, რომ ეს ქრისტიანები სხვების დახმარების საქმეში არასწორ აქცენტებს სვავენ. შეიძლება, ვინმეს ჰგონია, რომ მათთვის საერთოდ უცხოა მათი დახმარების სურვილი, ვინც მატერიალურ დახმარებას საჭიროებს. მაგრამ ნამდვილად ასეა თუ არა ეს? და რატომ ხედავენ იეჰოვას მოწმეები თავის უმთავრეს მიზნად ადამიანებისათვის კეთილი ცნობის გაზიარებას და არა ჩვეულებრივ ქველმოქმედებაში სტანდარტულ მონაწილეობას?

пятница, 19 февраля 2016 г.

ღმერთი თუ ადამიანი?

ნათარგმნია: www.teonote.ru

ადამიანი რომ კითხვებისაგან შედგებოდეს, მაშინ ღმერთი პასუხებისაგან იქნებოდა შემდგარი.  (სტანისლავ ეჟი ლეცი)
"მე ის ვიცი, რომ არაფერი არ ვიცი," - თავმდაბლურად აღიარა დიდმა მოაზროვნე სოკრატემ. სამყარო ძალიან რთულია იმისათვის, რომ ყველა მის სირთულეებში გავერკვეთ. ამისათვის ადამიანის მთელი სიცოცხლეც კი არაა საკმარისი, იმ შემთხვევაშიც კი ათასობით წელი რომ გაგრძელდეს ის. ამიტომ გასაკვირი არაა, რომ ბრძენმა სოლომონმა ასეთი სიტყვები წარმოთქვა:




მან ყველაფერი მშვენივრად შექმნა თავის დროზე. მარადიულობაც კი ჩადო მათ გულებში, რათა ადამიანებს თავიდან ბოლომდე ვერასოდეს გაეგოთ, რაც ჭეშმარიტმა ღმერთმა შექმნა.  (ეკლესიასტე 3:11)

понедельник, 15 февраля 2016 г.

ღვთის კაცი

ნათარგმნია: www.teonote.ru

...ვიცი, რომ წმინდაა ღვთის კაცი, ჩვენთან რომ შემოივლის ხოლმე ... (2 მეფეები 4:9)
რა განსაზღვრავს ამა თუ იმ რელიგიის ჭეშმარიტებას? შეფასების კრიტერიუმები მრავალია, რთულია მხოლოდ ერთი ნიშნით იმის განსაზღვრა - ღვთისაგანაა ესა თუ ის ეკლესია ან კონფესია თუ არა? ეს კრიტერიუმები ნათლადაა ჩამოყალიბებული ბიბლიაში, მაგრამ ეხლა მათზე როდი ვაპირებ საუბარს. უბრალოდ უკვე არაერთხელ მომიწია ასეთი სიტყვების მოსმენა:
- ჩვენი რწმენა ყველაზე მართალია, იმიტომ რომ ჩვენს რწმენაში იყო ისეთი "ღვთის კაცი", რომლის რწმენის გმირობაც ღვთის დახმარების გარეშე შეუძლებელი იქნებოდა!
человек божий

среда, 10 февраля 2016 г.

მკვდარი სულები

ნათარგმნია: www.teonote.ru

ფრაზა «უკვდავი სული» არცერთხელ არ გვხვდება ბიბლიაში...
თითოეულ ადამიანს რაღაცის სწამს. ზოგს იმის სწამს, რომ ღმერთი არსებობს, სხვებს, რომ ის არ არსებობს. ზოგს აშკარა რაღაცეების სწამს, სხვებს შეუძლებელის. მაგრამ ყველაზე მონდომებით ადამიანს იმის სწამს, რისი დაჯერებაც სურს. ადამიანთა უმრავლესობას კი ძალიან უნდა იმის სჯეროდეს, რომ სიკვდილით ყველაფერი კი არ მთავრდება, არამედ რაღაც უხილავი სუბსტანცია გამოდის ადამიანის ორგანიზმიდან და სიცოცხლეს კვლავ განაგრძობს.
ძნელი არაა იმის დანახვა, რომ მსოფლიოში არსებულ ყველა რელიგიაში უძველესი დროიდან არსებობდა საიქიო ცხოვრების შესახებ რწმენა. და თანამედროვე რელიგიების დიდი უმეტესობა სრულიად ეთანხმებიან ამ რწმენას, როგორც მინიმუმ, ქაღალდზე მაინც. რეალურ ცხოვრებაში კი ადამიანებს სიკვდილის ეშინიათ, რადგან ეს რწმენა მათში ძალიან სუსტია: "ვაიდა იქ არაფერი არ არსებობს?" მაგრამ მათთვის ეს უკეთესია, ვიდრე სულ არაფერი, რადგან ალტერნატივა მათ მაინც არ აქვთ, სამუდამოდ სიკვდილი კი არავის არ უნდა.
Бессмертная душа

понедельник, 8 февраля 2016 г.

რწმენის საძირკველი

თარგმნილია: www.teonote.ru


წარმოიდგინეთ, რომ თქვენ დიდი, ორსართულიანი სახლის აშენება გადაწყვიტეთ, ავტოფარეხითა და ვერანდით. მას შემდეგ რაც საკუთარ ფანტაზიაში თქვენი სახლი დახატეთ და საკმარისი თანხა მოაგროვეთ, თქვენ შესაბამის ორგანოში მიხვედით და მიწის ნაკვეთი იყიდეთ. უახლოეს შაბათ-კვირას თქვენ თქვენი საკუთრების დასათვალიერებლად წახვედით და განცვიფრებულმა აღმოაჩინეთ, რომ თქვენი მიწის ნაკვეთზე საძირკველი უკვე აშენებულია! დიდი ხნის წინ, ალბათ ასეულობით წლის წინ, აქ სახლი იდგა, მაგრამ გავიდა საუკუნეები, სახლი დაინგრა, ხოლო საძირკველი ისევ დგას.
фундамент веры

суббота, 6 февраля 2016 г.

ზღაპარი დიდებისთვის

ნათარგმნია: www.teonote.ru

ზღაპარი დიდებისთვის - ესაა ზღაპარი, რომელიც რამოდენიმეჯერ შეიძლება წაიკითხო: ბავშვებისთვის საინტერესო იქნება ზღაპრული სიუჟეტი, დიდებს კი იგივე ზღაპარი სერიოზულ პრობლემებზე დაფიქრებას აიძულებს.
არასოდეს დაფიქრებულხართ იმის შესახებ, მთელი კაცობრიობის ისტორიის განმავლობაში რატომ ვერ იქცა ვერცერთი მაიმუნი ადამიანად? ან რატომ ვერ გააკეთა მან თუნდაც ერთი ნაბიჯი ამ მიმართულებით?
- ამისათვის მილიონობით წლებია საჭირო, - მეტყვიან მე.
ამ ადამიანების ლოგიკა ჩემთვის გასაგებია, მაგრამ ჩემთვის გაუგებარია, რაში სჭირდება საერთოდ მაიმუნს ადამიანად ქცევა? მას რა, მაიმუნად ყოფნა არ მოსწონს? განა თანამედროვე მაიმუნები რამენაირად იტანჯებიან იმის გამო, რომ მაიმუნები არიან და არა ადამიანები? თუ მათი წინაპრები იტანჯებოდნენ? მაშინ ყველა მათგანი რატომ არ იქცა ადამიანად? როგორი მოვლენები უნდა მოხდეს დღეს მათ ცხოვრებაში, იმისათვის, რომ მათ დაჭკვიანება დაიწყონ?
Сказка для взрослых

среда, 3 февраля 2016 г.

ყოვლისშემძლეობის პარადოქსი

ყოვლისშემძლეობის პარადოქსი - ესაა პარადოქსი, რომელიც შეეხება საკითხს იმის შესახებ, თუ რისი გაკეთება შეუძლია ყოვლისშემძლე ღმერთს, მაგალითად, შეუძლია თუ არა ღმერთს ისეთი ქვა შექმნას, რომელსაც თვითონაც კი ვერ ასწევს?
ამ დღეებში ერთმა ჩემმა ნაცნობმა ქალბატონმა გამიზიარა, რომ მას ისეთი შეკითხვა დაუსვეს, რომელზე პასუხიც მან ვერ გასცა. შეკითხვა კი ბავშვური იყო:
"შეუძლია თუ არა ყოვლისშემძლე ღმერთს ისეთი ქვა შექმნას, რომელსაც თვითონაც კი ვერ ასწევს?"
парадокс всемогущества

понедельник, 1 февраля 2016 г.

რას ნიშნავს "მოერიდეთ... სისხლს" (საქმეები 15:20,29)



სისხლისადმი ქრისტიანების დამოკიდებულება განპირობებულია ბიბლიური მითითებებით, რომლებიც ერთმნიშვნელოვნად კრძალავენ მის საკვებად გამოყენებას (დაბადება 9:3,4; ლევიანები 7:26,27; 17:10-14; 19:26). მიუხედავად ამისა, კრიტიკოსთა მხრიდან მაინც ისმის ბრალდებები ქრისტიანების მისამართით, იმის გამო, რომ ისინი უარს ამბობენ არა მხოლოდ სისხლის საკვებად გამოყენებაზე, არამედ ასევე ვენაში მის გადასხმაზეც. კრიტიკოსები შემდეგს ამბობენ: «რა თქმა უნდა, ღმერთმა აკრძალა სისხლის ჭამა და დალევა. მაგრამ განა ბიბლიაში სადმე წერია მითითება იმის შესახებ, რომ მისი გადასხმაც არ შეიძლება?» ამჯერად აღარ ვისაუბრებთ ჰემოტრანსფუზიის სფეროში მომუშავე სპეციალისტების კომენტარებზე, ავადმყოფისთვის სისხლის გადასხმის საფრთხეების შესახებ ( http://sergeiivanov.blogspot.nl/2016/01/blog-post.html ) და პირდაპირ ბიბლიურ თვალსაზრისზე გადავალთ. 

ვნებები სისხლის გარშემო. რას ამბობენ ისტორია, სპეციალისტები და ფაქტები?


   

  ამ საკითხს თუ ბიბლიური თვალსაზრისით განვიხილავთ, მაშინ იეჰოვას მოწმეებს სავსებით სერიოზული მიზეზი აქვთ იმისათვის, რომ მსგავსი პოზიცია ეკავოთ. ბიბლია არაერთხელ და საკმაოდ ერთმნიშვნელოვნად საუბრობს იმის შესახებ, რომ ღვთის მსახურები უნდა «მოერიდონ... სისხლს» (საქმეები 15:20,29; დაბადება 9:4; ლევიანები 7:26; 17:10; კანონი 12:16,23; 2 სამუელი 23:17). 

  ბიბლეისტი ადამ კლარკი ამასთან დაკავშირებით წერდა: «სისხლის საკვებად გამოყენება კანონით იკრძალებოდა, იმიტომ რომ ის იმ სისხლზე მიუთითებდა, რომელიც ქვეყნიერების ცოდვებისათვის დაიღვრებოდა; მის გამოყენებას კრძალავდა ასევე სახარებაც, იმიტომ რომ ის ყოველთვის ისე უნდა იყოს განხილული, როგორც შეხსენება იმ სისხლის შესახებ, რომელიც ცოდვების მისატევებლად იყო დაღვრილი».