კითხვები მათთვის ვისაც სწამს სამება

«ჭეშმარიტების ყველაზე ნათელი ნიშანი – უბრალოება და სწავლების იოლი გაგებაა. სიცრუე კი ყოველთვის რთული, პრეტენზიული და სიტყვაუხვია» (ლევ ტოლსტოი)

  თუ თქვენ სამების შესახებ «ქრისტიანობაში» ფესვგადგმული სწავლების გწამთ, მაგრამ ამავდროულად მაინც გულწრფელი ადამიანი ხართ, რომლისთვისაც ბიბლიური ჭეშმარიტებაა მნიშვნელოვანი და არა «ადამიანური გადმოცემები» და უაზრო ქვეყნიური ფილოსოფია (კოლოსელები 2:8), მაშინ შეეცადეთ ქვემოთ მოყვანილი ბიბლიურ მუხლებსა და თანდართულ კითხვებს გადაავლოთ თვალი. აიღეთ ხელში თქვენი ბიბლია და მოთმინებით შეამოწმეთ, შეესაბამება თუ არა სამების შესახებ სწავლება იმას, რასაც ღვთის სიტყვა ამბობს. მაგრამ, რაც ყველაზე მთავარია, შეეცადეთ გულწრფელი იყოთ ღვთისა და საკუთარი თავის წინაშე!

  

სისხლის გადასხმა

ნათარგმნია: www.teonote.ru

ეს არის სამარადისო წესი თქვენი თაობებისთვის... საერთოდ არ ჭამოთ...  სისხლი. (ლევიანები 3:17) სისხლის გადასხმა უცილობლად რისკთანაა დაკავშირებული...(ხორას კრივერი)

ხანდახან ასეთი რამ ხდება: ადამიანი შემოდგომის ტყეში სეირნობს, ჰაერი ათრობს, ჩიტები ჭიკჭიკებენ, გარშემო აღუწერელი სილამაზეა და გადასარევ ხასიათზეა. ფიქრობს: ეჰ, ნეტა ასე მატარა მარადიულად და ღვთის ამ მშვენიერი ქმნილებებით დამატკბო. მაგრამ მოულოდნელად ფეხქვეშ ქვა ჩნდება, ფეხს წამოკრავს და მტკივნეულად ეცემა მიწაზე.

და აი ის უკვე ჭუჭყიანი, დაკაწრული ხელებით, ფეხზე დგება და უკვე ბრაზით უყურებს იმას, რაც წამის წინ მასში აღფრთოვანებას იწვევდა. ის გაბრაზებული ფეხს ურტყავს ქვას, ტკივილის კიდევ ერთი პორციის გამო წამოიყვირებს და ამ ჩიტებისადმი, ხეებისადმი და განსაკუთრებით კი ამ დაწყევლილი ქვისადმი ზიზღით ტოვებს ამ "სამოთხის მსგავს" ადგილს.

სიხარული

ნათარგმნია: www.teonote.ru

სიხარული სრულყოფილი მხოლოდ მაშინ შეიძლება იყოს, როდესაც ადამიანები საკუთარ ცხოვრებას ისე უყურებენ, როგორც მსახურებას. (ლევ ტოლსტოი)

რამდენად ხშირად გიწევთ სიხარულის გრძნობის განცდა?  ეს ძალიან კარგი გრძნობაა და ყოველ ადამიანს (რა თქმა უნდა თუ სულიერად ჯანმრთელია) გააჩნია სურვილი, რომ რაც შეიძლება ხშირად განიცადოს სიხარული. ხომ მართალია?

და რადგანაც ასეთი ბუნებრივი მოთხოვნილება არსებობს, ადამიანი ცდილობს, რომ დაიკმაყოფილოს ეს მოთხოვნილება.

დღესასწაულთა დღესასწაული

ნათარგმნია: www.teonote.ru

ჩვენ ახალ წელს უკვე აღარ ავღნიშნავთ — ჩვენ იმას ავღნიშნავთ, ძველში გადარჩენა რომ შევძელით. (ავტორი უცნობია)

ნებისმიერი ადამიანის ცხოვრებაში უნდა იყოს დღესასწაულის ადგილი: კარგი, კეთილი და ნათელი დღესასწაულის.

რადგან ადამიანების უმრავლესობის ცხოვრება ხომ - რუტინაა, რომელიც სამსახურში წასვლისაგან, სამსახურიდან მოსვლისაგან და სამსახურის შემდეგ მცირე არსებობისაგან შედგება (ყველაზე ხშირად ტელევიზორთან). დასვენების დღეები მდგომარეობას ვერ შველიან: ჩვეულებრივ ისინიც ერთი და იგივე სცენარით გადიან.

აი დღესასწაული კი - სულ სხვა საქმეა, ესაა სინათლე, ცხოვრების ბნელი ოთახის სარკმელში. ხოლო დღესასწაული თუ დიდი და საყოველთაოა, ეს უკვე ნამდვილი მოვლენაა, რომელიც ისე უნდა გაატარო, რომ შემდეგ კიდევ ძალიან დიდი ხნის განმავლობაში გაიხსენო მხიარულების ეს გამონათება რუტინული დღეების დიდ რიგში.

ძირითადი ინსტინქტი

ნათარგმნია: www.teonote.ru

პორნოგრაფია - თეორიაა, გაუპატიურება - პრაქტიკა. (რობინ მორგანი, 1980 წ.)

საიდუმლოს არ წარმოადგენს, რომ დღეს ინტერნეტი - მსოფლიოში მრავალი მილიონი ადამიანის ცხოვრების განუყოფელი ნაწილია. ის შეიძლება უნივერსალურ იარაღს, მაგალითად, დანას შევადაროთ, რომლის დახმარებითაც მრავალი საჭირო ოპერაციის შესრულება შეიძლება: კარტოფილის გაფრცქვნა, პურის დაჭრა ან ფანქრის გათლა.

მაგრამ მისი დაუდევრად გამოყენების შემთხვევაში, ამ საშიშ იარაღს სერიოზული ზიანის მოტანაც შეუძლია: მისით შეიძლება ხელი გავიჭრათ ან ადამიანიც კი მოვკლათ, ინტერნეტმა კი შეიძლება ჩვენ სინდისს მიაყენოს ჭრილობა ან ჩვენი სულიერებაც კი მოკლას, ღმერთთან ჩვენი ურთიერთობა.

თანაც ამ ვირტუალური იარაღის ყველაზე მჭრელ მხარეს, რომელიც ყველაზე ხშირად აყენებს ჭრილობას ადამიანების სულებს, წარმოადგენს პორნოგრაფია. ეს მხარე იმდენად ძლიერაა გალესილი, რომ ერთი არასწორი მოძრაობა და ძალიან სერიოზულ ჭრილობას იღებ. შენი გონება ძალიან დიდი ხნით დაიმახსოვრებს უხამს სურათს, რომელიც აუცილებლად დატოვებს ჭრილობას შენს სინდისზე.

ბედნიერი ოჯახი

ნათარგმნია: www.teonote.ru

ყველა ბედნიერი ოჯახი ერთმანეთს ჰგავს, ყველა უბედური ოჯახი კი თავისებურად უბედურია. (ლევ ტოლსტოი)

ასეთი სიტყვებით დაიწყო თავისი ცნობილი რომანი კალმის დიდებულმა ოსტატმა. თავად მწერალმა საკუთარ მაგალითზე იცოდა, თუ რას ნიშნავდა იყო ოჯახში უბედური. თავისი სიცოხლის დასასრულს ის სერიოზულ პრობლემებს შეხვდა ოჯახში. მისი ცოლი, სოფია ანდრეევნა, რომელიც თავისი ქმრის შეხედულებებითა და საქციელით უკმაყოფილო იყო, გამუდმებით სკანდალებსა და ისტერიკებს უწყობდა მას.

ამ პრობლემებით დატანჯული 82 წლის ტოლსტოი, 1910 წლის 28 ოქტომბერს ფარულად გარბის სახლიდან. რკინიგზის სადგურ ასტაპოვოზე მას ფილტვების ანთება ემართება. მისი ცოლი, სოფია ანდრეევნა, რომელიც სადგურზე ჩავიდა, ვაგონში ცხოვრობდა. ტოლსტოის თხოვნით მას მასთან არც კი უშვებდნენ.